سیم لحیم
سیم لحیم / قلع، آلیاژی است از دو یا چند فلز مختلف که در اتصال ثابت فلزات، بهویژه سیمها و کابلها به یکدیگر به کار میرود. ترکیبهای اصلی لحیم قلع و سرب هستند، نسبت بین این دو عنصر میتواند نقطهٔ ذوب لحیم را مشخص کند. آزمایشها نشان میدهد که اگر نسبت قلع و سرب در حدود ۶۳٪ قلع و ۳۷٪ سرب باشد، نقطهٔ ذوب در کمترین حد خود و حدود ۱۹۰ درجه سلسیوس خواهد بود.
آلیاژ لحیم بیشتر به صورت یک سیم با قطر کم ارائه می شود تا فرایند لحیم کاری را ساده تر کند. اما مدل های دیگری مانند خمیر و توپ قلع نیز وجود دارد که بیشتر از آن ها در فرایند لحیم کاری قطعات نصب سطحی یا SMD استفاده می شود.
اندازه لحیم کاری
سایزهای متفاوتی از لحیم در دسترس است. لحیمی که برای ساخت و سازهای الکترونیکی استفاده میشود به شکل یک سیم نازک فروخته میشود. سیمهای نازک تر برای کارهای دقیق خیلی بهتر است.بهطور کلی لحیمهای متفاوتی که تولید میشود در ضخامت سیم استاندارد (SWG) با ضخامت سیم آمریکا (AWG) تعیین شدهاند. برای بیشتر مدارات چاپی و لحیم کاری کلی لحیمSWG ۲۰-۲۲(۱۹-۲۱ AWG) انتخاب میشود اگرچه برای اتصالات بزرگتر یک لحیم ضخیم تر اجالتا ۱۸SWG (16 AWG) بهتر است.
لحیمکاری (به انگلیسی: Soldering) فرایند اتصال دو قطعه به یکدیگر از طریق ذوب و انجماد یک آلیاژ زود ذوب را میگویند. در لحیم کاری (برخلاف جوشکاری) فلز پایه ذوب نمیشود و فقط فلز لحیم یا پرکننده ذوب میشود.
لحیم کاری سخت فلزات
واژه لحیم کاری سخت مجموعه ای از فرایندها را در بر میگیرد. در این فرایندها از یک ماده پرکننده استفاده میشود، سپس مجموعه مواد پایه و فلز پرکننده تا دمای بالاتر از دمای لیکوئیدوس فلز پرکننده و کمتر از دمای سالیدوس مواد پایه حرارت داده میشود. فلز پرکننده لحیم کاری سخت فضای بین سطوح مجاور اتصال را از طریق نیروی موئینگی پُر میکند.
دمای لحیم کاری سخت معمولاً به دمایی اطلاق میشود که ماده حرارت داده میشود تا فلز پرکننده به راحتی پخش شود. این تعریف فرایند لحیم کاری سخت را زا سایر فرایندهای لحیم کاری نرم و جوشکاری متمایز میکند. فرایند لحیم کاری سخت و نرم ویژگیهای مهم و مشترکی دارند، اما اصطلاح لحیم کاری سخت مربوط به فرایندهای اتصال دهی است که بالاتر از ۴۵۰ انجام میشود
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.